اگر شما هم اکنون مدیر یا سوپروایزر هستید، پس با خطر طرد شدن از سوی کارکنانتان مواجه‌اید چرا که این وضعیت صرفا برای چنین جایگاه هایی وجود دارد. ارتقای شغلی در بسیاری از مدیران جدید موجب یک تغییر شخصیتی عجیبی می‌گردد: از کارکنانشان فاصله می‌گیرند، با آنها رسمی برخورد می‌کنند و بر روی سیاست‌ها و قدرتشان بیشتر ازگفتگوی واقعی و صمیمانه با هم تیمی‌هایشان تمرکز می‌کنند.

آنها فراموش می‌کنند که مدیر بودن در واقع به معنای مدیریت کردن بخش‌های محرک سازمان است — هماهنگ کردن فعالیت‌ها و رفع کردن موانع به گونه‌ای که تیم بتواند با بهره‌وری بالا کار کند — و در مورد کنترل کردن افراد نیست. اگر شما صرفا به دنبال ریاست باشید، این احتمال وجود دارد که نارضایتی کارکنانتان را موجب شوید.

درک احساس کارکنان چندان غیر قابل دسترس نیست. با مقایسه‌ی نحوه‌ی تعامل آن‌ها با معیارهایی که اشاره می‌شود، می‌توانید به احساسشان پی ببرید. تصمیم و اقدامات بعدی مربوط به هنر مدیریتی خودتان است؛ ولی بهتر است با درک نشانه‌ها، ندانسته روابط کاری خود را در معرض ریسک قرار ندهید و بتوانید اشتباهات خود را به موقع اصلاح کنید.

کارمندان برای کمک داوطلب نمی‌شوند

اگر کارمندانی دارید که همیشه منتظر تکلیف وظایف هستند یا تا زمانی که به آن‌‌‌ها دستوری نداده‌اید کاری انجام نمی‌دهند، شاید به این دلیل باشد که از محیط کار راضی نیستند. احتمال انجام فعالیت‌های داوطلبانه برای افرادی که از شغل خود لذت می‌برند و روابط کاری مثبتی دارند حتی اگر برای تحت تأثیر قرار دادن کارفرما باشد، بسیار بیش‌تر از سایرین است.

اگر متوجه شده‌اید که کارمندان رغبت چندانی به کارهای داوطلبانه در پروژه‌های تحت مدیریتتان نشان نمی‌دهند یا کارها را تا نزدیک زمان ضرب‌الاجل به تأخیر می‌اندازند، احتمال دارد به این خاطر باشد که تمایل ندارند در کنارتان باشند و اهمیتی برای احساس تنهایی شما قائل نیستند.

از شما مانند طاعون دوری می‌کنند

اکثر افراد تمایل ندارند با کسانی که از آن‌ها متنفر هستند، معاشرتی داشته باشند. آن‌ها این احساس را به شیوه‌های گوناگونی بروز می‌دهند. معمول‌ترین نشانه‌ی این احساس دوری از آن فرد‌ است. آن‌ها همه‌ی تلاش خود را انجام می‌دهند تا مجبور به ملاقات با او نشوند.

کارمندان شاید تمارض به بیماری کنند یا از مرخصی‌های قانونی استفاده کنند. خودشان را در معرض دید قرار نمی‌دهند. مرخصی‌های بدون حقوق بیش‌تری می‌گیرند یا زودتر دست از کار می‌کشند. از سرنخ‌های نامحسوس هم می‌توان به استفاده از راه‌پله وقتی شما جلوی آسانسور منتظر هستید، اشاره کرد. کارمندان باهوش‌تر زمان‌بندی خود را طوری تنظیم می‌کنند که با زمان‌بندی شما تطابقی نداشته باشد. اگر احساس می‌کنید که کارمندان از شما فرار می‌کنند، احتمالا باید در شیوه‌های مدیریتی خود تجدید نظر کنید.

علاقه‌ای به گپ زدن نشان نمی‌دهند

اگر کارمندان سر صحبت را با شما باز نمی‌کنند شاید به این دلیل باشد که به شما اعتماد ندارند. احتمالا در ایمیل‌ها یا حتی ملاقات‌ رسمی متوجه شده باشید که دقیقا پاسخ سؤالی را که پرسیده‌اید دریافت می‌کنید و مطلب اضافه‌تری بیان نمی‌شود.

وقتی از کسی گزارش می‌خواهید یا سعی می‌کنید که در بحث‌های خودمانی افراد شرکت کنید، احساس می‌کنید که آن‌ها سعی می‌کنند تا حد امکان کمتر سخن بگویند و از جملات کوتاه‌تری استفاده می‌کنند، گزارش خود را سریع ارائه بدهند و فورا ساکت می‌شوند، تا سؤال بعدی سخنی بر لب نمی‌آورند و این شما هستید که مجبور به طولانی کردن مکالمه می‌شوید. اگر مشاهد می‌کنید که کارمندان با همدیگر برخورد گرم و شوخی‌های صمیمانه‌ای دارند ولی در برابر شما بسیار جدی و صمیمی هستند، مطمئن باشید که نظر مثبتی به شما ندارند.

رفتارهای ناخودآگاهی نشان نمی‌دهند

کارمندی که به دنبال پنهان کردن نفرت خود از رئیس است، تلاش خواهد کرد از نشان دادن علائم زبان بدن که نشانه‌ی بی‌احترامی هستند خودداری کند. پس اگر احساس می‌کنید که رفتار‌ ناخودآگاه و زبان بدن کارمندان همیشه محترمانه و بیش از حد مؤدبانه است، می‌تواند نشانه‌ی دیگری برای احساس منفی آن‌‌ها باشد.

وقتی افراد از شخص دیگری متنفر می‌شوند، برای آن‌ها تماس چشمی با وی یا لبخند زدن به او بسیار مشکل می‌شود. حتی از مقاومت در برابر نمایش زبان بدن خصمانه نیز عاجز هستند و گهگاهی علائمی مانند چشم غره، ابروهای گره‌کرده یا دستان مشت‌کرده نشان می‌دهند.

از آن‌ها قدردانی نکرده‌اید

آیا به خاطر می آورید آخرین باری که از کسی به خاطر ابتکار عمل یا کیفیت کارش تشکر کرده‌اید چه زمانی بوده است؟ مطالعات نشان داده است که ۵۰ درصد کارکنان اگر مورد تشویق قرار گیرند و از آن‌ها قدردانی شود، تمایلی به ترک شرکت نخواهند داشت. حدود ۸۲ درصد کارمندان آمریکایی اعتقاد دارند که مدیران ارزشی برای آن‌ها قائل نیستند و قدرشان را نمی‌دانند.

اگر همیشه برخورد سردی با کارکنان داشته باشید و به خلاقیت‌های آنان اعتنایی نداشته باشید، شک نکنید که از چشم زیردستانتان خواهید افتاد؛ هر چند همواره به شما ابراز محبت کنند.

شما را تخریب می‌کنند

یکی از نشانه‌های آشکار تنفر کارمندان راه‌ حل‌های ابتکاری آن‌ها برای ضربه زدن و زیر سؤال بردن شما است. این ضربه زدن می‌تواند در شکل‌های مختلفی مانند جواب ندادن سلام، عدم شرکت در جشن‌های موفقیت، امتناع از انجام صحیح و کامل وظایف محوله، مخفی کردن اطلاعات مهم یا نادیده گرفتن مقررات شرکت (مانند ممنوعیت استعمال دخانیات) باشد. چنین رفتارهایی می‌تواند نشانه‌ای برای آرزوی شکست مدیر از طرف کارکنان باشند. خلاصه این‌که اگر کارمندانتان به شما احترام نمی‌گذارند، شاید به این دلیل است که شما به آن‌ها احترام نگذاشته‌اید و لازم است که در رفتار و سیاست‌های خود تجدید نظر کنید.

 

منبع: زومیت